Toprağın ve Mekânın Hikâyesini Satmak

Silvan Güneş – Köşe Yazısı

(Fotoğraf: Silvan Güneş/ Alanya Kalesi'nde bir evin duvarı)

İnsanlık, var olduğundan beri bir çatı arayışında. Önce mağaralar, sonra kerpiç evler, ardından taş konaklar… Zamanla sadece barınma ihtiyacını değil, statüyü, güvenliği ve yatırımı da temsil etmeye başladı mekânlar. İşte bu noktada emlakçılık, insanlık tarihinin en eski mesleklerinden biri olarak sahneye çıktı.

Osmanlı’da “komisyoncu” adıyla bilinen ve genellikle güvenilir esnaf arasından seçilen kişiler, alıcıyla satıcıyı bir araya getirirdi. Cumhuriyet’in ilk yıllarında ise “tellal” geleneği modernleşerek yerini tabelalara, ilanlara ve ofislere bıraktı. Bugün ise ilan siteleri, sanal turlar ve yapay zekâ destekli fiyat analizleri, emlakçılığın vazgeçilmez araçları.

Fakat teknoloji ne kadar ilerlerse ilerlesin, bu mesleğin özü değişmedi: insanı anlamak. Bir evin duvarlarında yalnızca tuğla ve boya değil, hayaller, anılar ve geleceğe dair umutlar vardır. Emlakçı, aslında bu hikâyelerin aracısıdır.

(Fotoğraf: Silvan Güneş/ Gazipaşa)

Emlakçılık, yalnızca “metrekare satmak” değil; doğru insanı doğru mekânla buluşturmaktır. Bu yüzden mesleğin temelinde dürüstlük, şeffaflık ve güven yatmalıdır. Bir ev satılır, kiralanır ya da devredilir; fakat güven satılırsa, o ilişki ömür boyu sürer.

Bugünün emlakçısı, bir yandan hukuki mevzuata hâkim, diğer yandan pazarlama stratejilerini bilen, aynı zamanda iletişim ustası olmalıdır. Çünkü alıcı yalnızca bir taşınmaz değil, yaşamının yeni sahnesini satın alır. İşte o sahnenin perdesini açmak da emlakçının işidir.